 |
| bron: www.freebeacon.com |
Al snel werd er gelachen met het feit dat General Motors nu 'Goverment Motors' was geworden. Deze overname was eigenlijk een zeer onkapitalistische ingreep voor een land dat zich liever zo ver mogelijk van het communisme afhoudt. Ze hadden nu ruim 85% van GM aandelen in handen. Maar nu het concern de zaken terug op orde heeft kopen ze stelselmatig alle aandelen die voorheen van de V.S. waren terug over. Zo heeft de Amerikaanse overheid ondertussen al 24 miljard dollar terugverdiend en hebben ze een belang van nog 'slechts' 32%.
De overige aandelen moeten over 15 maanden volledig terugbetaald worden. Dan Ammann, financieel directeur voegt toe: "De transactie is zeer aantrekkelijk voor ons en voor onze aandeelhouders. Het verschaft duidelijkheid en zekerheid over de exit van de overheid en dat is goed voor onze verkopen".
Hoe is het toch zover kunnen komen? Allereerst hielden ze voor de tweede wereldoorlog een erg extreme politiek op de Amerikaanse automarkt: iedere concurrent dat succes begon te hebben moest worden opgekocht om het eigen marktaandeel stabiel te houden. Zo gezegd was zo gedaan en ze gingen bijna ten onder toen ze ook Ford trachtten op te kopen.
Vanaf de jaren 70' en 80' werden al die kleinere merken die ze hadden opgekocht een beetje hinderlijk. GM begon het verwijt te krijgen dat de merken te veel op elkaar leken. Door de steeds stijgende kosten om nieuwe modellen te ontwikkelen konden ze weinig anders doen dan bestaande modellen een ander logo te geven. Anders zouden kleinere merken niet langer rendabel worden. Eigenlijk misten de toenmalige leiders van GM de moed om bepaalde merken te liquideren en zicht te focussen op slechts een vier à vijftal merken.
15 jaar geleden kwam alles in een stroomversnelling. Als Chevrolet een nieuw model had, moesten Buick en het veel duurdere Cadillac per se een haast identieke kopie in hun gamma toevoegen. Maar hoe wil je concurreren met merken zoals BMW en Mercedes als je gewoon een middenklasser neemt met een ander logo? Veel modellen waren schandalig: Ze spotten gewoon met de merkidentiteit en hoorden thuis in het gamma van andere General Motors-merken. Een schoolvoorbeeld daarvan vinden wij de saab 97X. Het was eigenlijk niet meer dan een Chevrolet Trailblazer met een andere neus.
 |
| bron: www.cars-database.com |
 |
| bron: www.ridelust.com |
Alsof deze teleurstellende 'rebadging' nog niet het enige was, waren de motoren en nog vele andere onderdelen gewoon niet mee met hun tijd. veel Pontiacs, Chevrolets, Buics, AMG's en Cadillacs die het vorige decennium uit Detroit kwamen waren schandalig onzuinig, hadden een interieur dat pijn deed aan de ogen en lieten kwa rijcomfort EN kwa rijgedrag te wensen over.
Ondertussen heeft General Motors hun kleinere takken zoals Saab, Pontiac, Saturn en Hummer vakkundig van de kaart geveegd. Van de oorspronkelijke schuldenberg van 90 miljard euro blijft nog steeds een heel pak over, maar het gaat in de goede richting. Ook de nieuwe modellen van de merken die zijn gebleven zijn een verademing in vergelijking met de voorgaande generaties. En blijkbaar hebben ze ook het begrip 'joint venture ' leren kennen: het samenwerken met andere concerns zoals PSA (Peugeot-Citroën). Ja, we zijn terug positief gestemd over General Motors. Ze beginnen zelfs terug te innoveren met modellen zoals de Chevrolet Volt, ook al zijn die serieus aan de prijs. Wij denken dat de 'zet die ploat af!' van GM nog niet voor morgen is.
noot:
Ik hoor je nu zeggen 'Volkswagen heeft toch ook veel merken in bezit?'. Dat klopt, maar het verschil daar is dat de volumemerken die zei bezitten ook echt grote aantallen wagens verkopen. Voor de rest hebben ze merken zoals Bentley, Bugatti en Porsche die ver genoeg van elkaar gedistantieerd zijn, ook goed draaien en veel minder hoge ontwikkelingskosten hebben dan de overvloed aan middenklassemerken die GM bezat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten