We kennen allemaal het erotische tijdschrift met het konijntje als logo. Maar wist je dat onder de naam playboy ook auto's geproduceerd zijn? Ook al hebben ze uiteindelijk maar 97 exemplaren weten te bouwen, we vinden het de moeite waard om er onze reeks 'historisch automerk' mee te beginnen.
Playboy was actief van 1946 tot 1949 in New York. Het was een initiatief van een voormalige packard dealer (nog een Amerikaans merk uit de oertijd), een pontiac enginieur, en een garagist. Het doel was een auto te bouwen voor nog geen $ 1000. Hiervoor kreeg je een kleine, tweede auto voor binnen de stad.
Het jonge merk stopte bijna heel zijn kapitaal in promotie. Dit om potentiële klanten, investeerders, en dealers aan te trekken. De 97 geproduceerde wagens waren allemaal bedoelt om getest te worden door mensen over de hele wereld. Geen enkel exemplaar is publiek verkocht.
Helaas schrokken schandalen rond fraude en samenzweringen binnen het bedrijf de mensen af. Niemand wou leningen geven voor de dure promotiecampagnes. Ook enthousiaste dealers waren onvindbaar. Laat staan dat Jan met de pet een auto van playboy wou. Begin jaren vijftig gaven de moedige alternatieveling het op. Na een mislukte verkoop aan zakenman Henry J. Kaiser en een al even mislukte uitverkoop van de voorraad, werden alle resterende bezittingen geveild.
Het meeste werd opgekocht door een Chinees die in 1951 een groter prototype maakte. Zijn project kwam echter ook niet van de grond. Hij verkocht het op zijn beurt aan een andere businessman, die er ook niks van wist te maken.
Maar de originele bezitters van playboy richtten met het resterende geld een magazine op. Deze kennen we tot de dag van vandaag als 'den playboy'...
Een verdienste van het merk is dat het de eerste Amerikaanse hardtop cabrio met inklapbaar dak maakte. Er waren ook plannen voor een stationwagen als variant op het origineel.
Playboy was actief van 1946 tot 1949 in New York. Het was een initiatief van een voormalige packard dealer (nog een Amerikaans merk uit de oertijd), een pontiac enginieur, en een garagist. Het doel was een auto te bouwen voor nog geen $ 1000. Hiervoor kreeg je een kleine, tweede auto voor binnen de stad.
Het jonge merk stopte bijna heel zijn kapitaal in promotie. Dit om potentiële klanten, investeerders, en dealers aan te trekken. De 97 geproduceerde wagens waren allemaal bedoelt om getest te worden door mensen over de hele wereld. Geen enkel exemplaar is publiek verkocht.
Helaas schrokken schandalen rond fraude en samenzweringen binnen het bedrijf de mensen af. Niemand wou leningen geven voor de dure promotiecampagnes. Ook enthousiaste dealers waren onvindbaar. Laat staan dat Jan met de pet een auto van playboy wou. Begin jaren vijftig gaven de moedige alternatieveling het op. Na een mislukte verkoop aan zakenman Henry J. Kaiser en een al even mislukte uitverkoop van de voorraad, werden alle resterende bezittingen geveild.
Het meeste werd opgekocht door een Chinees die in 1951 een groter prototype maakte. Zijn project kwam echter ook niet van de grond. Hij verkocht het op zijn beurt aan een andere businessman, die er ook niks van wist te maken.
Maar de originele bezitters van playboy richtten met het resterende geld een magazine op. Deze kennen we tot de dag van vandaag als 'den playboy'...
Een verdienste van het merk is dat het de eerste Amerikaanse hardtop cabrio met inklapbaar dak maakte. Er waren ook plannen voor een stationwagen als variant op het origineel.
Tof! Misschien een foto'tje van de huidige Playboy :P
BeantwoordenVerwijderen